ŚW. GEMMA GALGANI

„Jestem owocem Męki Jezusa, młodym pędem Jego ran”

Biografia – cz. I

Kim jest Święta Gemma?

Niech osoba Świętej Gemma przekona wielu do medytacji cudów, które łaska Boża zdziałała w jej duszy oraz do ochoczej odpowiedzi, której ona umiała udzielić «Miłości Ukrzyżowanej». Niech postępowanie Gemmy będzie zachętą dla wszystkich do jej naśladowania na ścieżkach świętości, do której każdy jest wezwany.

Wczesne dzieciństwo

Gemma urodziła się 12 marca 1878 roku, z rodziców Enrico Galganiego i Aurelii Landi, w miejscowości Borgonuovo, gminie Capannori, parafii Camigliano, diecezji lukkijskiej. Następnego dnia została ochrzczona i otrzymała imiona: Gemma, Umberta, Pia. W kwietniu 1878 roku państwo Galgani przeprowadzili się do Lukki, gdzie zamieszkali przy Via de’ Borghi. Niestety, po zmianie miejsca zamieszkania, pani Aurelia zachorowała.

Bierzmowanie i śmierć mamy

26 maja 1885 roku, w kościele pod wezwaniem św. Michała (wł. San Michele in Foro), ks. abp Nicola Ghilardi, ordynariusz diecezji lukkijskiej, udzielił Gemmie sakramentu bierzmowania. «Po celebracji liturgicznej» – opowiada Święta – «ten, kto mi towarzyszył, chciał wysłuchać mszy, a ja zawsze bałam się, że mama odejdzie nie zabierając mnie ze sobą. Wysłuchałam mszy w sposób jak najpobożniejszy, modląc się za nią; w pewnej chwili usłyszałam w sercu głos: „Chcesz mi dać mamę?” „Tak” – odpowiedziałam – „Ale jeżeli weźmiecie także i mnie”. „Nie!” – powtórzył ten sam głos – „Oddaj mi Twoją mamę z własnej woli. Ty teraz musisz pozostać z tatusiem. Zaprowadzę ją do nieba, wiesz? Dasz mi ją ochoczo?” Byłam zmuszona powiedzieć „tak”. Po zakończeniu mszy pobiegłam do domu. Mój Boże! Spoglądałam na mamę i płakałam; nie mogłam się powstrzymać». Latem tego samego roku (1885), kiedy stan zdrowia pani Aurelii się pogorszył, Gemma została wysłana do wujostwa ze strony mamy, Antonio i Eleny Landich. «Cóż za udręka» – napisze później Święta – «nie zobaczyłam więcej nikogo, ani tatusia, ani braci. Zupełnie zmieniłam życie, idąc z wujkiem; znalazłam tam też ciocię, która zupełnie nie przypominała mamy: dobra, pobożna, lecz chciała poznać Kościół do pewnego stopnia. Wówczas tak tęskniłam za czasem, kiedy mama nakazywała mi dużo się modlić!». 17 września 1886 roku, po pięciu latach chorowania na gruźlicę płuc pani Aurelia zmarła.

W szkole

Jak zaświadczają niektóre jej współuczennice, wydaje się, że Gemma najpierw uczęszczała do szkoły prywatnej, później do państwowej. Następnie, w Instytucie Oblatek Ducha Świętego, zwanych popularnie „zytkami”, Święta uczęszczała do dwu klas udoskonalenia.

Pierwsza Komunia Święta

Już od początku 1887 roku Święta zapoczęła poznawać życie „zytek”; wydaje się jednak, że wyłącznie po to, aby nauczyć się katechizmu i przygotować do Pierwszej Komunii Świętej. «Kto się karmi Jezusem» – miała zwyczaj powtarzać jak dobry kaznodzieja – «będzie żył Jego życiem». A Gemma, wprawiona w zachwyt i uniesiona tajemnicą Łaski, komentowała: «Zatem, kiedy Jezus będzie ze mną, ja nie będę więcej żyła we mnie, bo we mnie będzie żył Jezus. I umierałam z pragnienia, by móc wypowiedzieć te słowa tak szybko, jak to możliwe. Wiele razy, w medytacji nad nimi, spędzałam całe noce palona przez pragnienie. Aż nadszedł wreszcie tak bardzo upragniony dzień». Spowiedź generalną Gemma odbyła u księdza biskupa Volpiego, który stał się jej spowiednikiem. Pierwsze jej spotkanie z Jezusem Eucharystycznym miało miejsce 17 czerwca 1887 roku. Był piątek, święto Najświętszego Serca Pana Jezusa. «To, co zaszło między mną a Jezusem w tym momencie… nie potrafię tego wyrazić… Zrozumiałam wtedy, że rozkosze nieba nie są takie, jak te ziemskie. Ogarnęło mnie pragnienie ustawicznego trwania w zjednoczeniu z moim Bogiem. Czułam się coraz bardziej oderwana od świata i coraz bardziej gotowa do skupienia. Właśnie tego ranka Jezus powiedział mi o wielkim pragnieniu bycia zakonnicą».

Brat Gino

W 1893 roku Gemmą wstrząsnęła kolejna tragedia: śmierć brata Gino. Chłopak uczył się w seminarium i miał wkrótce przyjąć sakrament kapłaństwa. Zaraził się gruźlicą i zmarł 11 września 1894 roku, w wieku osiemnastu lat.

C.D.N.

Źródło: www.swietagemma.pl

A.D.