O Liturgii, cz. 11

Aspersja to kolejna forma wyznania win, polegająca na pokropieniu wiernych pobłogosławioną wodą. Stosowana może być w niedziele podczas każdej Mszy Św. Słowo „aspersja” pochodzi od łacińskiego czasownika „aspergo”, co oznacza „rozpraszać”, „pokrapiać”.

Najpierw używano wody święconej tylko do pokropienia domów. Następnie wodę błogosławiono nie tylko w domach, ale i kościołach, i to nie tylko do pokropienia, ale również do picia. We wczesnym średniowieczu błogosławiono wodę w kościele przed Mszą i pokrapiano ją uczestników liturgii, a niekiedy również i budynek kościoła. Od XIII wieku zaczęto stosować nią także do innych czynności liturgicznych takich jak np. poświęcenia. Natomiast zwyczaj aspersji w trakcie Mszy datowany jest od średniowiecza, jako przypomnienie chrztu i jego znaczenia w życiu chrześcijańskim.
Rozpowszechniający się obrzęd aspersji, oprócz wspomnianego już przypomnienia chrztu, był również formą wyznania win, modlitwą o wybaczenie, prośbą o miłosierdzie dla umarłych i uwielbieniem Trójcy Świętej.

Znaczenie pokropienia niedzielnego najlepiej wyraża modlitwa na poświęcenie wody w ramach tego obrzędu:

Pokornie prośmy Pana Boga, aby pobłogosławił tę wodę, którą będziemy pokropieni, na pamiątkę chrztu. Niech Bóg nam dopomaga, abyśmy byli wierni Duchowi Świętemu, którego otrzymaliśmy (następuje chwila ciszy).

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chcesz, aby przez wodę, która podtrzymuje życie i służy do oczyszczenia, również nasze dusze zostały oczyszczone i otrzymały zadatek życia wiecznego. Prosimy Cię, pobłogosław + tę wodę, którą będziemy pokropieni w dniu Twoim, Panie. Odnów w nas źródło swojej łaski i broń od wszelkiego zła nasze dusze i ciała, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie z czystym sercem i otrzymać Twoje zbawienie.

C.D.N.

A.Z.