O Liturgii, cz.19

PRZYGOTOWANIE DARÓW

Początkowo Eucharystia sprawowana była w połączeniu z agapami, a dla wyznawców Chrystusa czymś oczywistym i naturalnym było przynoszenie darów, zwłaszcza tych służących podtrzymaniu życia. Były one w części przeznaczone do Eucharystii, w części na utrzymanie duchownych („opłacano” z tego również służbę kościelną), a w części dla potrzebujących (zarówno z miejscowej wspólnoty jak i pozamiejscowych).

Ofiarowanie darów było wyrazem wewnętrznej postawy oddania siebie samego Chrystusowi i woli aktywnego włączenia się w ofiarę Chrystusa.

Obrzęd przygotowania darów pełnił kilka istotnych zadań:

a) funkcjonalne – pozwalał przygotować „materię” Eucharystii

b) społeczne – dary były rozdzielane między potrzebujących

c) wspólnototwórcze – przypominał i budził odpowiedzialność za siebie nawzajem

d) teologiczne – obrzędy przygotowania darów przygotowują wiernych do współofiarowania się z Chrystusem, są wyrażeniem gotowości do jedności z Chrystusowym aktem oddania się i posłuszeństwa Ojcu Niebieskiemu

Również i dzisiaj uczestnictwo w przygotowaniu darów powinno mobilizować do „przynoszenia” siebie do przemiany, a co za tym idzie – do uznania najpierw własnej słabości i grzechu oraz potrzeby miłości. Jednocześnie miłość ta winna być nieustannie weryfikowana w praktyce – poprzez czynną miłość bliźniego.

C.D.N.

A.Z.