Już   teraz   we   mnie   kwitną   Twe   ogrody?

Już nie tylko pierwsze kroki, ale i całe układy taneczne czyni wiosna po świecie. Pomyślałam, że może to już tradycja, ażeby pisać i dumać o magnoliach. Wszak to bardzo wiosenna roślina i miła memu sercu. Potem pomyślałam, że może to jeszcze za wcześnie. Może jeszcze nie czas. Bo dopiero co zakwita, jeszcze w pełni się nie prezentuje. Jednak i w takiej dopiero co rozwijającej się magnolii jest dużo piękna. Takiego co to tylko Bóg może je rozwinąć. Takiego, które bez wody i bez światła nie może dojrzewać. Takiego piękna życia.

I ja człowiek (nie tylko w czasie zarazy), jestem jak magnolia na wiosnę. Potrzebuję do życia wody. Do wzrastania światła. I do rozwoju Bożej Łaski.

Wszyscy teraz jesteśmy trochę jak takie magnolie w pączkach. Siedzimy w domach i jesteśmy odcięci od naturalnej dostępności do sakramentów świętych. Nawet jeśli normalnie pracujemy to jesteśmy odcięci od mnóstwa kontaktów międzyludzkich. To jest trochę tak, że zaczyna brakować już „wody”. Zaczyna brakować już „światła”. I podtrzymywani tylko Bożą Łaską jakoś tam funkcjonujemy. Ale jesteśmy tylko małymi pączkami, które czekają na rozwinięcie we wiosenne dni. Jest bardzo sucho. I mimo tego magnolie się rozwijają. Dlatego i my nie zostawajmy tylko w zawiązkach kwiatu. Wolnym tempem, naturalnym wyprostujmy płatki swoich możliwości. Współpracując z łaską bożą, czerpmy z Jego światła, aby wzrastać. Pięknie, na różowo i na biało, jak magnolie na wiosnę!

Bo tak nam teraz trzeba się kształtować, aby jak to wszystko się skończy i przyjdą te normalne szare dni. To my wybuchniemy jak taki piękny ogród w pełnej krasie w przedświcie letnich dni. I będą w tym ogrodzie najpiękniejsze kwiaty! I magnolie, forsycje, bratki i całe naręcza kolorowych tulipanów. I szlachetne żonkile. Pachnące hiacynty. Czyste, delikatne konwalie. Jak małe, niepozorne, radosne krokusy i skromne romantyczne stokrotki. Stańmy się ogrodem. Niech w ten dziwny czas, Ogrodnik pracuje w naszych duszach. Oddajmy mu się cali. Bądźmy piękni Jego pięknem. Bądźmy piękni jak kwiaty wiosną. Szafirki! Jeszcze jak szafirki! Pogodne i dobre szafirki!