Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Przewodnik w drodze do nieba!

Na ziemi jest wiele bardzo ciekawych miejsc do zwiedzania. Ludzie latami poświęcają się, „łapią” nadgodziny, odkładają pieniądze – aby pojechać na wymarzoną wycieczkę do Rzymu lub na safari, zwiedzić dalekie orientalne regiony czy też zwiedzić znamienite muzea świata. Zrealizowanie takiego przedsięwzięcia kosztuje nie tylko pieniądze, także nasz czas, zaangażowanie. Nie wszystko możemy zwiedzać kiedy chcemy i jak chcemy. Dla przykładu: chcąc zwiedzać Muzea Watykańskie lub Koloseum należy zaakceptować styl pracy Włochów, ich specyficzny czas pracy uwzględniający sjestę. Bez względu na kraj i cel wyprawy aby poznać upragnione miejsce musimy podporządkować się obowiązującym w nim zwyczajom.

Pytanie do rachunku sumienia na dziś: jeżeli jestem w stanie podporządkowywać się wymogom stawianym przez innych ludzi w trakcie wojaży po świecie to dlaczego tak łatwo rezygnuję z Bożych Przykazań, których wypełnianie prowadzi do nieba?

Dziś obchodzimy uroczystość Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Liturgia słowa przedstawia nam ostatnie chwile, które nasz Zbawiciel spędził z Apostołami na ziemi. Nie było zbędnej tkliwości, za to bardzo konkretne wskazania i oczekiwania. Wówczas Apostołowie a dzisiaj my mamy być świadkami Chrystusowego zmartwychwstania, mamy głosić Ewangelię, wykorzystywać dary otrzymane od Boga aby świat zobaczył Jego cuda. Jezus w swojej dobroci obiecał, że ześle na uczniów (również na nas) Ducha Świętego. To właśnie Duch Święty pomagał i pomaga realizować zadania zlecone przez Syna Bożego. Aby wypełniać Boże powołanie, warto pamiętać o naszej zgodzie na Boży plan, wyrażanej wobec Niego każdego dnia, kiedy to wypowiadamy AMEN. Nie pytajmy po co, kiedy, dlaczego…? Tego się nie dowiemy. Kiedy nauczymy się odpowiadać codziennie tak Panu Bogu, łatwiej będzie nam podporządkować nasze życie Jego woli w sprawach małych i wielkich. Takie oddanie i zawierzenie siebie jest ważnym krokiem do życia wiecznego. Doświadczało tego wielu ludzi przed nami. Warto abyśmy choć trochę brali z nich przykład.

Dziś Jezus wstępujący do nieba, pokazuje nam drogę, którą możemy pójść. Jesteśmy zaproszeni przez samego Boga Ojca aby po ziemskiej wędrówce zamieszkać na zawsze w Jego domu. Jezus jest naszym przewodnikiem. On pokazuje nam drogę pewną, uczy nas jak się nie zgubić w zakamarkach świata. Postarajmy się już dziś wyruszyć za naszym Boskim Przewodnikiem. Zróbmy co w naszej mocy aby każdego dnia (już od poranka) mówić Jezusowi nasze AMEN. Dzięki temu zachowamy Jego naukę i będziemy Jego Apostołami. Nie oddalajmy się lekkomyślnie od Przewodnika, który zna pewną drogę do nieba – aby nie zbłądzić. Idąc po Jego śladach, wierzę, że również wstąpimy do nieba.

Kleryk Mariusz Kowalski