Droga Krzyżowa

dla tych co boją się zaufać

W kolejny Piątek Wielkiego Postu, gromadzimy się w swoich domach na Nabożeństwie Drogi Krzyżowej. Zaprośmy do wspólnej modlitwy swoją rodzinę. Zapalmy święcę, zgromadźmy się przy krzyżu. Zwróćmy swoje myśli ku wszystkim tym, którzy chorują, umierają, którzy cierpią w samotności. Przyzywajmy Ducha Świętego aby umacniał wszystkich ludzi w tym trudnym czasie.

Znak krzyża

Ojcze Nasz…

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja I

Pan Jezus na śmierć skazany

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata. Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: «Oto król wasz!»  A oni krzyczeli: «Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!» Piłat rzekł do nich: «Czyż króla waszego mam ukrzyżować?» Odpowiedzieli arcykapłani: «Poza Cezarem nie mamy króla». Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. (J 19, 13-16)

Gdy Poncjusz Piłat przesłuchiwał Chrystusa nie był pewien jaki wyrok ma wydać. Do końca się wahał. I do końca mógł wybrać. Nie ufał kapłanom, nie ufał Żydom i ich oskarżeniom. Nie ufał Jezusowi, choć nie wierzył w Jego winę. Zaufał sobie i swojej pozycji. Komu dziś ufasz najbardziej?

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja II

Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota (J 19, 17)

Chrystus ufał Bogu. Wierzył, że droga jaką wybrał dla Niego Ojciec jest słuszna. Chociaż w Ogrójcu po ludzku się bał, ani na moment nie przestał ufać. Ufał do końca.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja III

Pan Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba… (Iz 49, 6)

Tak trudno jest ufać, zwłaszcza gdy zostajesz popchnięty, wzgardzony, opluty. Tak trudno jest ufać gdy cierpisz, gdy boli. Tylko łącząc się z upadającym, wzgardzonym Chrystusem możemy prawdziwie wybaczyć i zaufać po raz kolejny drugiemu człowiekowi.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja IV

Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. (J 19, 25-27)

Matka Boża wie wszystko o bezgranicznym bólu i cierpieniu. Jej serce przeszył miecz boleści. Nie mogła nic zrobić dla katowanego Syna. Ani przez chwilę, nie przestała ufać Chrystusowi. Nie przestała Mu ufać gdy przez trzy dni szukała go w Jerozolimie. Nie przestała Mu ufać gdy zapytał: któż jest moją matką? Nie przestała Mu ufać ani przez chwilę gdy nie uniknął krzyża. Maryja jest najlepszą nauczycielką zaufania Bogu.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja V

Szymon z Cyreny pomaga Panu Jezusowi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Wychodząc, spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego. (Mt 27, 32)

Szymon z Cyreny nie mógł ufać Chrystusowi będąc przymuszonym do pomocy. Dopiero gdy przylgnął do Zbawiciela, gdy zbliżył się do Pana Jezusa wiedział, że może mu bezgranicznie zaufać i został z Nim do końca.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja VI

Weronika ociera twarz Pana Jezusa

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. (Iz 50, 7)

Weronika, współczująca i oddana prawdopodobnie do końca swoich dni pielęgnowała w swoim sercu ten moment kiedy została obdarowana Najświętszym Obliczem Chrystusa. Ona również ufała, że to cierpienie, ta okrutna śmierć jest czymś więcej niż mogli to sobie wyobrażać oprawcy. Weronika ufała, że nigdy już nie będzie sama.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja VII

Pan Jezus upada po raz drugi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. (Iz 50, 7)

Często jest tak, że ufamy Bogu gdy w naszym życiu wszystko układa się po naszej myśli lub przynajmniej bezboleśnie. Najtrudniej jest ufać gdy przychodzą trudności. Jednak tylko przy głębokim zaufaniu możemy doświadczyć, nie tego, że trudności znikną, ale prawdziwej obecności Boga w życiu. Boga, który niesie krzyż razem z nami.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja VIII

Pan Jezus spotyka płaczące niewiasty

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Nie miał on wdzięku ani też blasku, aby chciano na niego patrzeć, ani wyglądu by się nam podobał. (Iz 53, 2)

Niewiasty, które płakały nad cierpieniem Jezusa chciały okazać swe współczucie. Chrystus cierpiący i skatowany wyciąga do kobiet dłoń i je naucza. Chrystus chce abyśmy rozważając Jego mękę nie tylko Mu współczuli, ale On nieustanie chce nas uczyć, że tylko Jemu możemy zaufać do końca.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja IX

Pan Jezus upada po raz trzeci

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy go za nic. (Iz 53, 3)

Zdarzają się sytuacje w życiu człowieka, w losach kraju i świata, że wszystkie ludzkie starania nie przynoszą ulgi w cierpieniu. Co w takich sytuacjach robi człowiek, gdzie szuka ratunku ? Komu ufa?

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja X

Pan Jezus z szat obnażony

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy go za nic. (Iz 53, 3)

Pan Jezus został obdarty z ostatniej sukni. Nie miał kompletnie nic i nadal godził się na śmierć. Okradziony z godności do końca ufał Bogu.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja XI

Pan Jezus przybity do krzyża

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Dręczono go, lecz sam pozwolił się gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak on nie otworzył ust swoich. (Iz 53, 7)

Często mówimy, że ufamy komuś bezgranicznie. A przecież zdarza się, że ktoś najbliższy, ktoś dla którego tak wiele poświęciliśmy zawodzi, krzywdzi. A Bóg, dla każdego człowieka, dał przybić swoje święte dłonie do krzyża. Dla każdego człowieka, tego który jest i blisko i daleko od Niego, dał przybić swoje święte stopy.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja XII

Pan Jezus umiera na krzyżu

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Po udręce i sądzie został usunięty, a kto się przejmuje jego losem? Tak! Zgładzono go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. (Iz 53, 8)

Bóg nie musiał człowiekowi niczego udowadniać. Ale chciał pokazać jak bardzo nas kocha. Jak bardzo chce odkupić nasze grzechy. Umarł po to, żebyśmy nigdy nie zwątpili, że możemy ufać Mu do końca.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja XIII

Pan Jezus z krzyża zdjęty

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.  Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu. (J 19, 38-39)

Czy możliwe jest, że Matka Boża widząc jak umiera Jej Syn nadal ufała Bogu? Biorąc w dłonie skatowane Święte Ciało nadal pamiętała o fiat, które rzekła Aniołowi. Ona całym swym życiem mówiła: niech mi się stanie TWOJA wola.

Któryś za nas cierpiał rany…

Stacja XIV

Pan Jezus złożony do grobu

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste …

 Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania. A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu. (J 19, 40-42)

Ufać Bogu, to codziennie od nowa, to co minutę od nowa podejmować decyzję o podążaniu Jego drogą. Ufać Bogu to codziennie podejmować krzyż. Ufać Bogu to iść za Nim do końca, zawsze z wiarą, że nasze życie nie kończy się wraz ze złożeniem do grobu, ale dopiero wtedy się zacznie…

Ojcze Nasz…

Zdrowaś Mario…

Któryś za nas cierpiał rany…