Autorytet rodzicielski? To odpowiedzialność. cz.3

Zważając na fakt, że właśnie zaczęły się wakacje i większość z nas rodziców ma ambitne plany nadrobienia czasu bycia ze swoim dzieckiem (dziećmi), scharakteryzuję kilka pozytywnych postaw rodzicielskich. Bo przecież one są zdecydowanie ważniejsze, niż te, przed którymi przestrzegałam w poprzednich częściach..

Moralność

Zdobywanie szacunku, a nawet podziwu dziecka oparte jest na przestrzeganiu pewnych uniwersalnych zasad oraz przekazywaniu wiedzy o wartościach. Dobrze, jeśli oboje rodzice mają tę samą hierarchię wartości i są w tym autentyczni, ponieważ dawanie dobrego przykładu jest najlepszym, jeśli nie jedynym sposobem osiągania zamierzonego celu. Perory na temat „jak należy się zachowywać, a jak nie” oraz wpajanie suchych regułek nie da takiego rezultatu. Jeśli chcemy nauczyć dziecko dbania o porządek – sami musimy go przestrzegać. Jeśli chcemy wpoić szacunek do drugiego człowieka, to nie możemy sami obrażać innych słowem lub choćby gestem. Dbanie o środowisko? Nie wyrzucamy śmieci do lasu!

Bardzo negatywnie na dzieci wpływają kłótnie i niedopowiedzenia między rodzicami. Buduje to negatywny obraz dorosłych w oczach małego człowieka. Te uczucia są spotęgowane, jeśli dziecko jest wciągane w te konflikty, manipulowane przez rodziców (Kogo bardziej kochasz? Komu wierzysz?) W takiej sytuacji dziecko czuje się zagubione, rozdarte i uczy się takiej postawy, aby nie stracić miłości żadnego z rodziców – przypodobania jednemu, wyśmiewania cech drugiego rodzica. Żyjąc w takiej niepewności dziecko uczy się braku zaufania do dorosłych.

Jednak można temu przeciwdziałać:

– postaw na szczerość i przestrzeganie zasad moralnych obowiązujących w domu;

– nie wciągaj dziecka w kłótnie małżeńskie;

– dawaj dobry przykład zamiast tylko pouczać i wymagać.

Wiedza i kultura

To bardzo szerokie pojęcie, które obejmuje każdą sferę życia rodzinnego. Warto zastanowić się nad rozwijaniem i szanowaniem zainteresowań swojego dziecka, a ponadto należy zachęcać je do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym.

Od rodziców zależy jak dziecko się rozwija. Jeśli damy mu możliwość poznania, czym jest sztuka, kino, teatr, książka, muzyka, to jest szansa, że wczesne zainteresowanie przerodzi się w pasję. Rodzice nie muszą wiedzieć wszystkiego na temat każdej dziedziny sztuki, ale mogą pokazać różne drogi i możliwości rozwoju.

Podobnie jest z prowadzeniem domu, jego wyglądem, zapatrywaniem się na dobre maniery, czułość, okazywanie emocji i wrażliwość na drugiego człowieka. To także okazywanie szacunku dziecku. Planując czas powinniśmy brać pod uwagę zarówno czas na naukę jak i na zabawę dziecka. Nie stawiajmy dziecku zbyt wygórowanych wymagań, akceptujmy jego poglądy i słabości, nawet jeśli różnią się od naszych. Nie możemy też oczekiwać, że dziecko spełni nasze niezrealizowane marzenia z naszego dzieciństwa, bo to zupełnie inna osoba, niekoniecznie zafascynowana tańcem tak jak my w przeszłości..

W dużej mierze dotyczy to też kontaktów społecznych z rówieśnikami i znajomymi rodziców. Okazywanie szacunku dziecku polega także na niewyśmiewaniu i nieośmieszaniu go, ale na tłumaczeniu i szukaniu innych dróg rozwiązań trudnych sytuacji. Czasem mamy ochotę zwrócić dziecku uwagę przy wszystkich za naszym zdaniem jego niestosowne zachowanie. Najlepiej jednak jest to zrobić w domu lub na boku, bez dodatkowej widowni.

Jak można uniknąć błędów związanych z budowaniem autorytetu wiedzy i kultury:

– akceptuj odmienne zdania i postępowanie;

– szanuj prawa dziecka;

– poznaj uwarunkowania rozwojowe dziecka w każdym wieku;

– nie zarzucaj obowiązkami i działalnością pozalekcyjną;

– podążaj za potrzebami emocjonalnymi i poznawczymi pociechy;

– nie zmuszaj dziecka do spełniania swoich niespełnionych marzeń;

– szanuj otoczenie, w którym dziecko dorasta;

– pokazuj świat z otwartością na różne poglądy.

Wiedza rodzicielska powinna opierać się na doświadczeniach, ale także na choćby minimalnym przygotowaniu wychowawczym. Nie ma szkół dla rodziców, ale są warsztaty, ciekawe i mądre książki, po które warto sięgać, a także doświadczeni rodzice, którzy swoim przykładem świadczą, że da się wychować mądre, szczęśliwe, wrażliwe, pewne siebie dziecko i mogą podzielić się swoimi doświadczeniami z tego zakresu.

I tego życzę na trwające już wakacje wszystkim rodzicom i ich dzieciom!

UDANYCH WSPÓLNIE SPĘDZONYCH WAKACJI!!!

Mama Monika